وفا
شعر من بغض تمام کوچه هاست
شعر من با دردهاتان آشناست
از سکوت دشت هم تنهاترم
عاشقی آغازی از یک ماجراست
بهت سرسام آور این چشمها
نقطه کوری که دایم بین ماست
قاب بی تصویری از یک پنجره
شرح نامفهوم و گنگ خوابهاست
این همه رفتن چه سودی داشت آه
حاصلم از زنده بودن انزواست
گرچه رفتی لا به لای ابرها
باز تنها خاطراتت مال ماست
نوشته شده در پنج شنبه 91/7/13ساعت
7:37 عصر توسط هم نفس نظرات ( ) |
آخرین مطالب
| Design By : LoxTheme.com |
